ارزیابی شیارافتادگی و حساسیت رطوبتی بتن آسفالتی گرم حاوی الیاف نایلونی

در این تحقیق به منظور بررسی تأثیر الیاف نایلونی بر عملکرد مخلوط­های آسفالتی، الیاف با طول ثابت 12 میلیمتر و در مقادیر 1/0، 2/0 و 3/0 درصد (بر اساس وزن مخلوط) به یک نوع بتن آسفالتی افزوده شدند. پس از تعیین قیر بهینه مربوط به ترکیب­های مختلف، خصوصیات حجمی مخلوط­های حاوی درصدهای مختلف الیاف، بررسی شد. مخلوط­های آسفالتی حاوی الیاف، تحت آزمایش­های استقامت و روانی مارشال و کشش غیر مستقیم قرار گرفتند. همچنین، آزمایش خزش دینامیکی با استفاده از دستگاه UTM-10، در سطوح تنش مختلف (kPa200 و kPa400) و دماهای مختلف (°c 40، °c 50 و °c 60)، به منظور ارزیابی تغییر شکل ماندگار (شیار افتادگی) مخلوط­های حاوی درصدهای مختلف الیاف نایلونی، به کار گرفته شد. پارامترهای تغییر شکل ماندگار، همچون منحنی خزش دینامیکی، عدد روانی و شیب کرنش خزشی (CSS)، برای تحلیل نتایج استفاده شدند. در نهایت رفتار خزشی نمونه­ها، با مدل خزش سه مرحله­ای ژو مدلسازی شدند. همچنین در این تحقیق، به منظور ارزیابی حساسیت رطوبتی مخلوط­ها، از نسبت مقاومت کششی (TSR) و نسبت مقاومت مارشال (MSR) استفاده گردید. بر اساس نتایج، استفاده از 1/0 درصد الیاف نایلونی، موجب بهبود مشخصات مکانیکی مخلوط­ها، از جمله استقامت و نسبت مارشال می­شود. همچنین، حساسیت رطوبتی مخلوط­های آسفالتی با افزایش مقدار الیاف، تا 1/0 درصد ابتدا کاهش یافته، سپس با افزایش مقدار الیاف در مخلوط، افزایش می­یابد. نتایج حاصل از آزمایش خزش دینامیکی و مدل ژو، نشان دادند که، افزودن 1/0 درصد الیاف نایلونی، طول ناحیه اول منحنی خزش و عدد روانی مخلوط­­ها را افزایش داده و شیب کرنش خزشی(CSS) را کاهش می­دهد، این نشان دهنده افزایش مقاومت مخلوط­های حاوی مقدار بهینه الیاف، در برابر تغییر شکل دایمی است.